Bij de geboorte van de Vivaldi-regering nam West-Vlaming Vincent Van Quickenborne de ministerpost op Justitie over van Koen Geens. Veel tijd om zich in te werken in de dossiers kreeg de Kortrijkzaan niet, want met corona indachtig moesten snel knopen worden doorgehakt. Doordat fysieke algemene vergaderingen al een tijdje niet meer toegelaten zijn, reikte de nieuwe minister de mede-eigenaars en syndici de helpende hand met de zogenaamde Coronawet Justitie. Van Quickenborne spreekt daarbij lovend op de goede en nauwe samenwerking met CIB Vlaanderen. “De ideale verstandhouding en een open dialoog”, noemt Van Quickenborne het zelf.
2020 was voor u een jaar om niet snel te vergeten. In oktober werd u benoemd tot vice-eersteminister en minister van Justitie en Noordzee. Het burgemeesterschap in Kortrijk moest u noodgedwongen on hold zetten. Was de keuze snel gemaakt toen de vraag viel om minister te worden in crisistijden?
Vincent Van Quickenborne: “Ik was, samen met Egbert Lachaert en Alexander De Croo, sterk betrokken bij de onderhandeling van het regeerakkoord. Er werd serieus aan mijn mouw getrokken om minister te worden. Maar ik heb die boot heel lang afgehouden. Hoe meer ze mij vertelden dat je justitie onmogelijk kan hervormen, hoe meer ik er mijn zinnen opzette. Toen wist ik: dit moet ik doen. Justitie kan je wel hervormen. Daar werken zoveel gemotiveerde, gedreven mensen. Die willen wel vooruit. Als West-Vlaming wil ik bovendien ook de Noordzee volop op de kaart zetten. En ja het klopt, we zijn er met de regering direct stevig moeten invliegen. Het was ook nodig. Deze nieuwe ploeg telt heel wat nieuwe gezichten, maar ook voldoende mensen met ervaring. De regering heeft onmiddellijk haar verantwoordelijkheid opgenomen. En we hebben de voorbije maanden gezien dat de coronasituatie min of meer stabiel is. We doen het vaak beter dan onze buurlanden.“
Inzake de problematiek van algemene vergaderingen tijdens corona wist u al snel knopen door te hakken door structurele oplossingen aan te reiken voor mede-eigenaars en syndici in de vorm van de Coronawet Justitie. Hoe evalueert u het pakket aan maatregelen vandaag? En hoe heeft u de samenwerking met CIB Vlaanderen in dit dossier ervaren?
“We hebben een evenwichtig pakket aan maatregelen voorgesteld. Structurele maatregelen zoals de wettelijke verankering dat algemene vergaderingen digitaal of hybride kunnen plaatsvinden, als tijdelijke maatregelen zoals het mogelijk uitstel van de vergadering en de versoepeling van de unanimiteitsvereiste voor de schriftelijke besluitvorming. Zowel ikzelf als mijn medewerkers hebben de verschillende contacten met het CIB als erg constructief ervaren. Er was een open dialoog en goede verstandhouding. Dit is overigens nog steeds zo.”
De coronacrisis heeft de digitalisering versneld, ook in mede-eigendom. Zo voorziet de wet Corona Justitie de verankering van de deelname op afstand. Hoe belangrijk vindt u deze stap?
“Het is vandaag de dag evident dat dergelijke vergaderingen ook digitaal kunnen plaatsvinden. Het bestaande wettelijke kader was onduidelijk. Ik heb ervoor gekozen om de digitale manier van werken in het Burgerlijk Wetboek in te schrijven om alle discussies te vermijden en rechtszekerheid te bieden.”
Zou u als minister - indien er van corona nooit sprake was geweest – ook zo snel ingezet hebben op de digitalisering en innovatie op vlak van algemene vergaderingen?
“Natuurlijk, het digitaliseren van justitie is iets waar ik mij deze legislatuur op ga focussen. Corona is wel een ‘game changer’ die in alle lagen van onze samenleving voor een click heeft gezorgd. Mensen omarmen de digitalisering nu veel vlugger en gebruiken tools om met elkaar contact te houden. Hierdoor is de stap kleiner geworden voor digitale algemene vergaderingen.”
Hoe ziet u als minister zo’n vergadering met aanwezigheid op afstand idealiter verlopen?
“Hiervoor kijk ik natuurlijk naar jullie als sector, om uit jullie ervaringen de beste werkwijze te vinden. Het is belangrijk dat de syndicus samen met de eigenaars tot een akkoord komt over de werkwijze. Niemand mag uit de boot vallen, hybride vergaderingen moeten dus een optie blijven waar nodig.”
Hoe staat u meer algemeen tegenover het beroep van de syndicus? Hoe schat u de maatschappelijke rol in van de syndici? Wat denkt u als hoort dat het syndicusschap de voorbije jaren meer een knelpuntberoep is geworden en syndici moeilijker gekwalificeerde medewerkers kunnen vinden?
“Dankzij nieuwe digitale mogelijkheden kunnen syndici nu veel beter hun werk plannen. Al die lange avondlijke vergaderingen maken het beroep niet aantrekkelijk voor nieuwelingen. De tijd om in lugubere cafézaaltjes te vergaderen ligt meer en meer achter ons. Corona heeft heel wat zaken in een stroomversnelling gebracht. Er wordt nu veel efficiënter vergaderd. Dat merk je. Een digitale AV is daarom veel efficiënter dan fysiek iedereen bijeenbrengen. Cijfers bewijzen dat ook. Een studie van de Dienst Administratieve Vereenvoudiging (DAV) van eind vorig jaar toont dat ze zowel voor organistoren als deelnemers een grote winst is. Je hebt ook veel meer management over de agenda. Dit zal zeker het beroep aantrekkelijker maken.”
“Toch zijn er nog veel mensen, vaak ouderen – en dat begrijp ik ook – die moeite hebben met het digitaal vergaderen. Zij ervaren het nog als een drempel. Gelukkig kunnen die vaak geholpen worden door de buren of kinderen die er wel ervaring mee hebben. Een hybride vergadervorm, daar moeten we naartoe evolueren. Zo heeft iedereen de kans om zijn zeg te doen. En zo hoort het ook. Maar de tijd dat we met 100 man in een café zaten, dat is definitief achter de rug. Efficiënter werken maakt dat je uw beroep aantrekkelijke kan maken.”
Heeft u verdere plannen op vlak van het appartementsrecht en mede-eigendom tijdens het vervolg van de legislatuur?
“Wat de digitale algemene vergaderingen betreft, moeten we snel met alle vertegenwoordigers aan tafel gaan zitten om te kijken hoe we het wettelijk kader van deze vergaderingen nog kunnen verduidelijken en verbeteren.”
Welke boodschap wilt u ten slotte nog meegeven aan de professionele syndici?
“Corona heeft er het samenleven niet makkelijker opgemaakt. Soms is een goede discussie nodig om de meningsverschillen te overstijgen. Maar het afgelopen jaar zijn we er samen in geslaagd om deze moeilijke periode door te komen. Digitaal vergaderen is ondertussen goed ingeburgerd en maakt het mogelijk op een veilige, gezonde en een verantwoorde manier tot een vergelijk te komen. Ik reken op onze professionele syndici om hun ervaringen te delen met anderen en zo de beste werkwijze te vinden voor onze algemene vergaderingen.”
(Uit CIB info 90)
